زمینه و هدف: مطالعات متعدد بیانگر سطوح بالای ناگویی هیجانی در افراد مبتلا به وسواس فکری عملی است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ناگویی هیجانی براساس سبک های مقابله ای در افراد مبتلا به وسواس فکری عملی انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش را تمامی بیماران مبتلا به وسواس فکری عملی مراجعه کننده به کلینیک های روان پزشکی شهر کرمان در سال 98-1397 تشکیل دادند که از اختلال وسواس در رنج بودند. از بین آن ها دویست نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برطبق فرمول m50+8=n از تاپاکینگ و همکاران (2007) و باتوجه به ریزش احتمالی برخی پرسش نامه ها و مخدوش بودن برخی از آن ها، حجم نمونه دویست نفر در نظر گرفته شد. در این پژوهش با مراجعه به کلینیک های روان پزشکی، انتخاب نمونه ها به روش دردسترس از بین افرادی صورت گرفت که توسط روان پزشک به عنوان افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی تشخیص داده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه سبک های مقابله ای (فولکمن و همکاران، 1986)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی و همکاران، 1994) و پرسش نامه وسواسی فکری عملی مادزلی (هاجسون و راچمن، 1977) بود. تجزیه وتحلیل داده ها ازطریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام گرفت. در تمامی آزمون ها سطح معناداری 0٫, 05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد، جست وجوی حمایت اجتماعی (0٫, 162-=β, ، 0٫, 001>p)، مسیولیت پذیری (0٫, 345-=β, ، 0٫, 001>p)، حل مدبرانه مسیله (0٫, 157-=β, ، 0٫, 001>p)، ارزیابی مجدد مثبت (0٫, 123-=β, ، 0٫, 001>p)، مقابله رویاروگر (0٫, 123-=β, ، 0٫, 001>p)، دوری جویی (0٫, 118-=β, ، 0٫, 001>p)، خویشتن داری (0٫, 270-=β, ، 0٫, 001>p) و گریز-اجتناب (0٫, 259-=β, ، 0٫, 001>p)، نقش پیش بینی کننده در تبیین ناگویی هیجانی داشتند. 85٫, 4درصد از واریانس ناگویی هیجانی براساس سبک های مقابله ای و وسواس فکری عملی تبیین شد. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش نتیجه گرفته می شود که سبک های مقابله ای مسیله مدار و هیجان مدار می توانند ناگویی هیجانی را در افراد مبتلا به وسواس پیش بینی کنند؛ بنابراین سبک های مقابله ای سهم معناداری در ناگویی هیجانی دارند.